ΙΣΤΟΡΙΑ

Το χωριό Μπομποστίτσα βρίσκεται στο οροπέδιο της Κορυτσάς, στη νοτιοανατολική Αλβανία, σε απόσταση 8 χλμ. βορειοανατολικά από την πόλη.  Η Μπομποστίτσα είναι γνωστή για το φυσικό κάλλος, την ιστορική, θρησκευτική και πολιτιστική κληρονομιά, καθώς και για την παραδοσιακή μαγειρική και τα αγροτικά προϊόντα. 
Σήμερα στο χωριό διασώζονται τέσσερις από τους παλαιούς του ναούς: ο Άγιος Δημήτριος (14ος, 17ος αι.), ο Άγιος Ιωάννης ο Πρόδρομος (14ος, 17ος αι.), το ανοικοδομημένο καθολικό της άλλοτε σταυροπηγιακής Μονής του Αγίου Νικολάου και η πλήρως ανοικοδομημένη σήμερα Μονή της Κοιμήσεως της Θεοτόκου. 
Ο Άγιος Δημήτριος είναι ένας μικρών διαστάσεων μονόχωρος δρομικός ξυλόστεγος ναός, με προεξέχουσα αψίδα ανατολικά και μεταγενέστερο νάρθηκα.  Η δυτική πρόσοψη, που σήμερα έχει περιληφθεί στον μεταγενέστερο νάρθηκα, και το εσωτερικό του ναού είναι κατάγραφα. Οι τοιχογραφίες των πλάγιων τοίχων είναι έργο εμπειροτέχνη ζωγράφου του 17ου αι..  Τόσο οι άλλοτε εξωτερικές τοιχογραφίες όσο και αυτές του δυτικού και του ανατολικού τοίχου τοποθετούνται χρονικά στα μέσα του 14ου αιώνα, στα χρόνια της κυριαρχίας του Στεφάνου Dušan στην περιοχή.
Σύμφωνα με τους μελετητές, η μόνη εκτός Κωνσταντινούπολης σωζόμενη παράσταση της Παναγίας με την επωνυμία «ἡ Χώρα τοῦ Ἀχωρήτου» απαντάται στον Άγιο Δημήτριο στη Μπομποστίτσα. Η παράσταση καταλαμβάνει μία μικρή, επίπεδου βάθους, τοξωτή κόγχη της δυτικής πρόσοψης, πάνω από την είσοδο του ναού. Στο νότιο τμήμα του ίδιου τοίχου ιστορείται ο Άγιος Δημήτριος να δέχεται από τον κτήτορα μοναχό το ομοίωμα του ναού. Ο ζωγραφικός διάκοσμος του ναού εντάσσεται στο ίδιο ρεύμα της υστεροβυζαντινής ζωγραφικής, που εντοπίζεται στον δυτικομακεδονικό χώρο, κατά τον 14ο αιώνα, και συμπεριλαμβάνει τις τοιχογραφίες των ναών της Παναγίας στο Mali Grad, του Αγίου Αθανασίου Μουζάκη στην Καστοριά και Χριστού του Ζωοδότη στο Mborje.