ΙΣΤΟΡΙΑ

Η περιοχή των Πρεσπών είναι πλούσια σε ιστορικά μνημεία. Κατά μήκος των ακτών της λίμνης και της ενδοχώρας υπάρχουν προϊστορικοί και μεσαιωνικοί οικισμοί, ναοί και μοναστήρια, καθώς και βραχοσπηλιές με βυζαντινά ασκητήρια και τις μικρές εκκλησίες των βράχων, στο εσωτε-ρικό των οποίων διαθέτουν τοιχογραφίες υψηλής καλλιτεχνικής ποιότη-τας. Η περιοχή της Πρέσπας είχε άμεσα εξάρτηση από την Αχρίδα, εκ-κλησιαστικό κέντρο της εποχής, και ήταν σε επαφή με σημαντικά καλλι-τεχνικά εργαστήρια του 14ου αιώνα.
Το ασκητήριο βρίσκεται κτισμένο σε υψηλό βράχο στη δυτική όχθη της Μεγάλης Πρέσπας, κοντά στο χωριό Γκόλομποτς [Gollomboç]. Είναι α-φιερωμένο στον Ευαγγελισμό της Θεοτόκου και αποτελείται από δύο χώρους που έχουν διαμορφωθεί σε φυσικές κοιλότητες των βράχων. Ο βόρειος χρησιμοποιείται ως κατοικία και ο ανατολικός είναι χώρος λα-τρείας. Ένας τρίτος χώρος, στο κάτω μέρος, χρησίμευε ως πέρασμα σε έναν ανοιχτό εξώστη, μέσω του οποίου ήταν δυνατή η σύνδεση της κα-τοικίας με τον ναό. Στο τοξωτό τυφλό αψίδωμα του εξωτερικού τοίχου του ναού, πάνω από την είσοδο, εικονίζεται η παράσταση του Ευαγγε-λισμού της Θεοτόκου. Ίδια παράσταση εικονίζεται και στο βημόθυρο του ναού, που φαίνεται να φιλοτεχνήθηκε από αξιόλογους ζωγράφους της πόλης της Καστοριάς κατά τον 15ο αιώνα και εντάσσεται στο ίδιο ρεύμα της υστεροβυζαντινής ζωγραφικής που εντοπίζεται στον δυτικο-μακεδονικό χώρο κατά τον 14ο αιώνα. Το βημόθυρο σήμερα εκτίθεται στο Εθνικό Μουσείο Μεσαιωνικής Τέχνης στην Κορυτσά.