Η κοιλάδα του Δρίνου όπως ορίζεται γεωγραφικά από την Κακκαβιά και έως το Τεπελένι σχεδόν αποτελεί μια περιοχή ιδιαίτερης ιστορικής σημασίας. Στις δύο πλευρές της, στα υπόρεια του Πλατυβούνι, του Μπουρέτο, του Όρους της Λητζουριάς και το Γκόλικου, συναντά κανείς οικισμούς σε πολύ μικρή απόσταση μεταξύ τους αλλά και με έντονη αποτύπωση της πολεοδομικής οργάνωσης και τέχνης οικοδομής της Ηπείρου.
Ναοί και Μοναστήρια μαρτυρούν αφενός μεν την αρχιτεκτονική παράδοση και την κληρονομιά της Βυζαντινής τοιχογραφίας αφετέρου δε την ιστορική διαδρομή της περιοχής.
Οι προσκηνυματικοί προορισμοί που περιλαμβάνονται σε τούτη την ενότητα έχουν γεωγραφική συνοχή, ταυτόχρονα όμως αποδεικνύουν την ενότητα της περιοχής που βρίσκονται και επί το πλείστον με το υπόλοιπο της Ηπείρου. Τόσο στην οικοδομή, στην αρχιτεκτονική σύνθεση, στην τεχνοτροπία της αγιογράφησης και τη θεματολογία της, σε μια ιστορική περίοδο μεταξύ του 16ου – 19ου αιώνα, μας μαρτυρούν την συμβολή της Ορθοδόξου Εκκλησίας στην ανάπτυξη της τέχνης και του πολιτισμού μέσα στο σκότος της Οθωμανικής κατοχής.
Η επίσκεψη στα ενδεικτικά σημεία της προτεινόμενης διαδρομής μπορεί να εμπλουτισθεί και με πολλά άλλα. Επιπροσθέτως συνδυάζει με τις άλλες διαδρομές ανά θέμα ή γεωγραφία. Γίνεται δε ακόμη πιο ελκυστική δεδομένου ότι οι κάτοικοι της περιοχής και οι κοινότητες των πιστών που περιβάλλουν τους ναούς είναι φιλόξενοι ενώ ζουν σε οικισμούς με πλούσια πολιτιστική παράδοση και ποικιλία γλωσσών και λαογραφίας.
Εποχές όπως η άνοιξη και ειδικά το φθινόπωρο προσφέρονται ιδιαίτερα για την διαδρομή αυτή συνδυάζοντας με το φυσικό τοπίο που έχει πολλά να προσφέρει στον τομέα της βιοποικιλότητας και ως εκ τούτου την πολυχρωμία και πολυμορφία που προσφέρει στον προσκυνητή – επισκέπτη.